همانطور که میدانید شرکتهای تولیدکننده در جهت حفظ محیطزیست و جلوگیری از آلودگی بیشازحد آن سعی در تولید محصولاتی دارند که آسیب کمتری به محیطزیست وارد کند. و بتوانند این محصولات را در بازار عرضه کنند.
21 تیرماه روز جهانی بدون نایلون است که هرساله آمار تکاندهندهای از استفادههای زیاد کیسههای نایلونی توسط سازمانهای معتبر محیطزیست ارائه میشود. همانطور که میدانیم این آمار وحشتناک و سرسامآور اهمیت جایگزین کردن ساکهای پارچهای را بیشتر به چشم میآورد.

طبق مطالعاتی در سال 1975 در رابطه با کیسههای نایلونی صورت گرفت نشاندهنده این بود که تا به امروز چرا هنوز زمین توسط این کیسههای نایلونی محصور نشده است، که البته اگر فعالیتهای مناسب و درست صورت نگیرد و جلوی استفاده بیرویه از این کیسهها گرفته نشود در آیندهای نزدیک شاهد از بین رفتن این کرهی خاکی به دست این کیسههای نایلونی خواهیم بود. طبق آماری که به ما نشان دادهشده هرساله حدود 4000 تن ضایعات پلاستیکی وارد اقیانوسها میشود که بسیار آمار تکاندهندهای است. اما این آمار تکاندهنده تنها مربوط به این بخش نمیشود. طبق آماری که انجمن حفاظت از محیطزیست آمریکا اعلام کرده، هرساله حدود 1 تریلیون کیسه پلاستیکی در جهان تولید و استفاده میشود که فقط در حدود 1% از این مقدار بازیافت میشود. با دیدن این آمار و ارقام ممکن است به فکر کنیم که با بازیافت حداکثری و همچنین فرهنگسازی میتوان جلوی این مشکلات را گرفت ولی ازنظر اقتصادی این روش بههیچعنوان مقرونبهصرفه نیست و اشتباه است، زیرا هزینه بازیافت برای یکتن پلاستیک حدود 4000 دلار است و پلاستیکی که بازیافت میشود تنها به مبلغ 40 دلار قابلفروش است و به این معنی است که بازیافت کردن صرفه اقتصادی ندارد.
قشر بیشتری از ما بر این تصور هستیم که این کیسههای پلاستیکی به دلیل اینکه تجزیه نمیشوند خطرناک هستند، ولی بد نیست بدانیم که خطر بزرگتری وجود دارد این است که این کیسههای پلاستیکی بهمرورزمان به قطعات کوچکتری تقسیم میشوند و باعث تولید سمی به نام تری پلی مری میشوند. که این مواد پلیمری علاوه بر تجزیه نشدن وارد خاک شده و موجب آلودگی خاک و بعد آبها و همچنین وارد زنجیره غذایی حیوانات میشوند و درنهایت بسیاری از گونههای جانوری را آلوده میکند که پس از چند دهه باعث ایجاد تغییرات خطرناک در زیستبومها میشوند. این آلودگی تهدیدی بزرگ برای زنجیره غذایی انسانها است و کمکم خود انسانها هم تحت تأثیر قرار میدهد.

نتیجهای که میتوان از این مطالب گرفت این است که تنها راه جلوگیری از این مشکلات و جلوگیری از آلودگی بیشتر محیطزیست توسط این کیسههای پلاستیکی و نایلونی عدم استفاده از کیسههای پلاستیکی و کیسههای نایلونی است.
برای استفاده نکردن از کیسههای نایلونی باید جایگزینهایی را در نظر داشته باشیم که میتوان به استفاده از ساکهای پارچهای و ساکهای کاغذی اشاره کرد.
البته باید به این مطلب اشاره کرد که پاکتهای کاغذی خود نیز یک عامل تهدیدکننده محیطزیست هستند چراکه برای تولید هر یک از این پاکتها باید درختانی قطع شوند که این خود باعث از بین رفت پوشش گیاهی، فرسایش خاک و ... میشود.

بهترین گزینه استفاده از ساکها پارچهای است. این ساکهای پارچهای قابلیت استفاده تا 20 بار را دارا میباشند و بازیافت کردن آنها بسیار سادهتر نایلونها است.
اکثر کشورها برای استفاده نکردن از نایلون قوانینی را صادر کردند که شرایط استفاده از نایلون را سخت کرده است و پایههایی برای جایگزین کردن نایلون با ساکهای پارچهای چیده شده است.
به امید اینکه در کشور ما نیز این اقدامات انجام شود و دیگر هیچ نایلونی روی زمین باقی نماند تا همیشه سرزمین سبز و خالی از هرگونه نایلون و زبالهای داشته باشیم...
جهت دانلود فایل مقاله "خطرات استفاده از نایلون و جایگزین کردن کیسههای پارچهای" روی لینک زیر کلیک کنید: